بشر از زمانی که زندگی اجتماعی را انتخاب کرد ، به دنبال پاسخ گفتن به نیاز طبیعی ارتباط با دیگران است .
این نیاز اگر به صورت عادلانه و دو سویه پاسخ داده شود ، نوعی صمیمیت ایجاد می کند .
این نوع از روابط که در آن هیچ کدام از طرفین چیزی را از طرف مقابلش دریغ نمی کند ، پایۀ اولیۀ فرهنگ انسانی است و آیین های گوناگون برای ترویج و یا تقویت چنین فرهنگی به وجود آمده اند .
هنر نیز در پی ایجاد یک حیات فردی و اجتماعی عمیق و سالم است .
ترکیب تمامی مهارت های بشری از جمله ترکیب علم و هنر در طراحی ، ساخت و ادارۀ شهرها می تواند حیات فردی و اجتماعی سالم را در جوامع بشری فراهم کند .
این گونه حیات اجتماعی ، تعمیم دهندۀ سلامت به زندگی می باشد و این ، " مدنیت" را در زندگی شهرنشینی ایجاد می نماید .
مقایسه معماری سنتی در ساخت دروازه قرآن با هتلی مدرن در نزدیکی این بنای تاریخی
